Z zespołu, który dużo poszukiwał, tworzył bądź co bądź przełomowe rzeczy stali się kolejnym komercyjnym goth rockowym zespołem.
Z tą płytą sprawa jest o tyle dziwna, że w zasadzie jak się na nią będzie patrzeć z przymrużeniem oka i jak się do niej podejdzie z dystansem to jest ona całkiem dobra.
Jeśli ktoś nie lubi zmian albo jest ortodoksem to z pewnością powie o tej płycie, że jest to definitywny koniec Tiamat.
Mnie się to oblicze mimo wszystko podoba.
Do bardzo dobrych utworów można zaliczyć "Church Of Tiamat", singlowy "Brighter Than The Sun", "Dust Is Our Fare", "To Have and Have Not", "Best friend Money Can Buy" i "As Long As You Are Mine".
Udany jest również cover Stonesów "Sympathy For The Devil".
Za niepotrzebny uważam przerywnik "Dyiala".
Może i dla niektórych jest to komercha, muzyka pod dziewczyny i kołysanki, ale chuj z tym, widać, że i na takim poletku zespół wyszedł obronną ręką, a że nie porywa tak jak dawniej to fakt...
W każdym razie taką muzykę też trzeba umieć skomponować.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz