Tiamat - Wildhoney (1994)

A moim ulubionym i najlepszym według mnie albumem tej formacji jest "Wildhoney".
Takiego ładunku emocjonalnego i klimatycznego nie było jeszcze wcześniej w tym zespole.
Zespół postanowił ubarwić swoją muzykę art rockiem spod znaku Pink Floyd, wprawdzie jeszcze nie w takim stopniu jak na następnej płycie ale jednak.
Jak wyszło? Moim zdaniem znakomicie, zresztą nie tylko moim, gdyż wielu ludzi uważa ten album za najlepsze dokonanie Tiamat.
Po death metalu nie pozostało już w zasadzie śladu, głos Edlunda znowu uległ zmianie jednak nie takiej drastycznej, głos złagodniał, stał się cieplejszy, ale nadal jest charakterystyczna świetna chrypka.
Bardziej odważnie zostały użyte instrumenty klawiszowe co tworzy specyficzną atmosferę.
Do moich ulubionych utworów zaliczają się obdarzony genialnym grobowym riffem "Whatever That Hurts", świetny szybszy nieco "The AR", eteryczny "Gaia".
Zajebisty też jest "Visionaire" oraz przeprężna ballada "Do You Dream Of Me?", która jest jednocześnie pierwszym w takim stopniu spokojnym utworem tego zespołu.
Pozostałe utwory również na wysokim poziomie ale nie wywarły na mnie takiego wpływu jak tamte.
Tą płytą Tiamat przełamał wszelkie granice i stworzył coś pięknego i nowatorskiego.
Na klawiszach przygrywa tu Walduś Sorychta i dodatkowe wokale wstawiła niejaka Birgit Zacher w "A Pocket Size Sun".
Należy też wspomnieć o genialnym przerywniku "Kaleidoscope" i charakterystycznym, zajebistym intro.